Psychosociaal welzijn van ondernemers

programma

Veerkrachtige tips van ondernemers

• Sluiten

  “Ik blijf het positief bekijken want ik geloof in mijn businessplan.”

  IJsverkoper en ondernemer Geert Gysel getuigt over de impact van corona.

  

  In een vorig leven zat Geert Gysel met zijn IT-bedrijf nog over de hele wereld of organiseerde hij tal van loopwedstrijden via gentloopt.be. In 2018 kocht hij zich voor een groot deel in in het reeds bestaande IJsster en probeert hij sindsdien ambachtelijk Gents ijs in de markt te zetten als laatste project van zijn actieve carrière. Maar dat viel voorlopig in duigen wegens een virus dat alles plat legde en de ijsdroom als sneeuw voor de zon deed smelten. En toch, opgeven doet Geert niet. Tussen zijn drukke agenda door kregen we hem te pakken voor een gesprek over zijn tactiek, de voorbije maanden en de toekomst. 

  Hoe heb je de voorbije maanden beleefd Geert? 

  De voorbije maanden waren ontzettend hectisch. Heel moeilijk ook, want we leefden voor 80% van de horeca met ons ijsmerk. Plots viel dat allemaal weg. En dat terwijl we ons na een eerste studiejaar en analyse van de markt in 2020 net volledig wilden smijten en ons ambachtelijk ijsmerk als een sterke, blijvende speler in Gent wilden uitbreiden. Die lockdown kwam dus ook hard binnen, want een van de beslissingen die we namen was om meer in te zetten op de horeca. En toen viel alles stil.

  Heb je iets dergelijks ooit al meegemaakt in je carrière?

  Het is eigenlijk ongezien. Zelfs 9/11 kan er qua impact op mijn business niet tegenop. Rond 9/11 hadden we al in 18 landen onze projecten uitgevoerd. Ik zat destijds in Louisiana en Texas en al onze projecten in de VS werden opgeschort.  

  Wat is of was het moeilijkste de voorbije weken? 

  Het moeilijkste is dat er iedere dag wel weer iets nieuws is. De maatregelen die veranderen, een nieuw probleem dat opduikt terwijl je net een ander hebt opgelost, werken die niet opschieten,… En dan zijn er ook al die extra omstandigheden die erbij komen. Is iedereen gezond, wat als er iemand van je medewerkers ziek wordt,… Al die balletjes in de lucht houden, dat kost heel wat energie en zorgt helaas voor heel wat zorgen. We proberen er met zijn allen, net zoals vele ondernemingen, wel het beste van te maken en te doen alsof we ons plan aan het trekken zijn. Maar bij elke kleine overwinning loert er een tegenslag om de hoek. En dat is echt vermoeiend. Als ik ’s nachts wakker word, dan slaap ik niet meer in. En toch zie ik het positief in. Niet alleen omdat het niet anders kan, maar ook omdat we met IJsster een goed toekomstplan hebben waar ik nog steeds rotsvast in geloof. 

  Ook op persoonlijk vlak moet je dus jongleren om de balans te houden. Hoe probeer je de interne rust af en toe terug te zoeken?

  Bij onze nieuwe productieplaats in Drongen hebben we ook wat dieren gezet. Daar elke dag minstens een half uurtje mee bezig zijn, doet al veel met je gemoed. En verder probeer ik veel te lopen. Dat maakt je kop vrij van zorgen. Dat geeft energie. Elke dag, hoe druk ook, probeer ik ’s avonds ook goed en lekker te koken, samen met mijn vrouw. Dan komen we even tot rust na een drukke dag en genieten we van goed en gezond eten in onze tuin. Het zijn dus zo van die kleine dingen, maar het helpt wel. Na een tijdje ben ik ook gestopt met het nieuws te volgen, want dat werd echt te negatief.

  En we zijn ook net terug van een weekje verlof. Hoewel we het eigenlijk niet zagen zitten, hebben we ons er toch toe verplicht even een break te nemen. Al hebben we elke ochtend rustig gewerkt op een mooie locatie en in de namiddag van de rust genoten. Maar het was nodig en deed ontzettend veel deugd. Ik kan het iedereen aanraden om, indien ze de ruimte hebben, voor zo’n minivakantie met een beperkte hoeveelheid mails te kiezen.

  Wat brengt de toekomst nu voor jullie?

  Ik blijf het positief bekijken. Goede dingen uit deze periode heb ik nog niet echt gefilterd, daarvoor is het allemaal nog te intens. Maar de afgelopen maanden leerden me wel dat we er samen met de medewerkers staan als team. Dat probeer ik dan ook vast te houden. En verder probeer ik voort te bouwen en schaven aan de tactiek die we meteen na de lockdown hebben opgestart:

  • De machines laten draaien om de fond te hebben.
  • Verder speuren naar en analyseren van markten die we eerder niet voldoende hebben bewerkt.
  • Het begeleiden en opleiden van ondernemers om ons ijs te verkopen en te scheppen. 
  • Ons prospectiegebied qua retail vergroten om zo meer verkooppunten toe te voegen aan ons bestand.

  Zijn er tenslotte lessen die je trok en wilt delen met je collega’s? 

  Die zijn er zeker:

  • Laat af en toe toch ook horen dat het voor bedrijven waarvan het lijkt alsof alles rozengeur en maneschijn is, niet perse zo is. Ik weet dat het moeilijk is om daar open over te zijn, omdat de klanten én de concurrentie ook meeluisteren. Toch is het een opsteker voor collega's om te horen dat echt iedereen moet vechten vandaag, hoe mooi het er aan de buitenkant ook uit mag zien. Bovendien wordt er bij stilzwijgen mogelijk geen rekening met je gehouden bij eventuele steunende initiatieven.
  • Blijf open, blijf jezelf, communiceer eerlijk. Dan hoef je daar toch al niet van wakker te liggen. In mijn geval bijv. geraakten we op een bepaald ogenblik niet meer aan 1l verpakkingen voor het ijs, waardoor we in kleinere potten moesten leveren, maar omwille van de kost de prijs niet konden verlagen. Als je dat goed uitlegt, dan snapt de klant dat ook, merkten we.
  • Probeer tenslotte ook niet te veel energie te verliezen aan klagen, maar zoek naar de oplossingen. Ook al zijn die niet altijd even simpel.

  Bedankt voor je verhaal en veel succes nog Geert.

  “Ik blijf het positief bekijken want ik geloof in mijn businessplan.”

  IJsverkoper en ondernemer Geert Gysel getuigt over de impact van corona.

  Meer weten about “Ik blijf het positief bekijken want ik geloof in mijn businessplan.”

  

  “Ik blijf het positief bekijken want ik geloof in mijn businessplan.”
• Sluiten

  “Ik heb de echte beleving met mijn klanten gemist.”

  Ondernemer Ief Stuyvaert ziet de toekomst positief tegemoet.

  • 

  • 

  • 2 Bekijk alle foto's

  Ooit had Ief nog tien man in dienst, een superdrukke agenda en zorgde hij voor entertainment op de buis. Tegenwoordig vind je hem op zijn eentje in zijn boekenwinkel “Bookz&Booze” of op het terras ervan in centrum Gent. Sluiten wegens je weet wel, zoals hij het zelf onmiddellijk formuleerde, bracht hem niet meteen in de problemen en leerde hem dat een goed idee en een gezonde onderneming een virus kunnen overleven.

  Hallo Ief, hoe heb jij de voorbije maanden beleefd?
  Wel, ik ben blij dat ik weer wat volk door de Gentse straten zie wandelen. Meer en meer mensen ook trouwens. Dat geeft me wel een goed gevoel. Want een stad die helemaal stilvalt, zeker als je zaak er middenin zit, dat is toch iets heel bevreemdends. 

  Nooit gepanikeerd toen er een lockdown werd afgekondigd?
  Ik heb geluk dat ik van nature een rustige mens ben, denk ik. En dat ik niet zoals vroeger aan het hoofd van een zaak sta met 10 personen in dienst. Dat is uiteraard iets anders, want dan heb je sowieso al stress. Als daar dan corona bijkomt gaat die maal 10 veronderstel ik. Maar het is en het was wat het is. Dan moet je daar op een of andere manier toch het beste van proberen te maken. 

  Hoe heb je het dan concreet aangepakt? 
  Na de eerste schok heb ik er mijn boekhouding bijgenomen en meteen alle openstaande facturen betaald. Dat heeft mij toen heel veel rust gegeven. Los van de vaste kosten, kwam er zo niks meer bij. En dan had ik nog geluk dat mijn producten niet kunnen vervallen. Dus wat dat betreft is mijn bezinningsperiode en studieronde na mijn audiovisuele avonturen wel een goede geweest. Ik heb toen bewust voor een andere carrière gekozen en gezocht naar iets waarmee ik andere Gentse ondernemers niet kopieerde en gewoon een goed idee was. Via een crisis als deze zie je wel dat een goed businessplan ervoor zorgt dat een goed idee en een gezonde onderneming dit ook wel overleeft. 

  Maar de activiteiten vielen verder helemaal weg?
  Niet echt. Ik heb de periode zelf gebruikt om heel veel te lezen zodat ik nadien weer een pak nieuw materiaal kan aanbieden. Want ik heb hier enkel boeken liggen die ik gelezen heb en goed bevonden zijn. En ook qua verkoop heb ik altijd wel nog wat werk gehad. Zonder webshop en eerder bij toeval, maar dat was een fijne ontdekking.

  Zonder webshop zeg je? 
  Op dag 3 van de lockdown belde een vriend die op technische werkloosheid was gezet mij op met de vraag welke 5 boeken ik hem kon aanraden en bezorgen. Dat deed ik en het resultaat postte ik op Instagram. Toen ik terug thuis kwam, had ik plots heel wat vragen van klanten die ook zo’n pakketje wilden kopen of cadeau wilden doen aan iemand. Natuurlijk kon dat niet op tegen een normale week in de winkel, maar het zorgde ervoor dat ik actief bleef, veel buiten was op de fiets en plots een soort van marketingcampagne voor mijn zaak opgestart was zonder het te beseffen. Want ik bereikte plots heel wat mensen aan hun voordeur die mijn zaak nog niet kenden. En ik hoop dat ik die de komende maanden nog eens terugzie in de winkel.
   
  Ben je nu van plan om verder te gaan met dat digitale luik?
  Niet meteen eigenlijk. Nu de winkel terug open is, heb ik hier voldoende werk. Het hele proces van het selecteren, foto’s nemen, feedback vragen, inpakken, leveren,… dat kost nu gewoon te veel tijd en is moeilijk te combineren. En al bij al gaat er ook niks boven de personal experience tijdens het shoppen, het praten met de klanten,… om hen zo het juiste boek aan te bevelen. Het is goed om te weten dat dit concept ook vanop afstand werkt, maar er gaat niks boven de winkel. 

  Is het ondernemen nu moeilijker geworden? 
  Hmmm, anders vooral. Toen ik aan de winkel begon, had ik geen idee en een heel pak vragen. Die zijn nu allemaal wel beantwoord. En daar kan je weer mee aan de slag. Maar het is zeker goed om te zien dat dit concept zelfs in een exceptionele fase standhoudt. Al denk ik toch ook aan de jonge startende ondernemers, want die hebben echt pech en kunnen er niks aan doen. Wat dat betreft, besta ik net lang genoeg om er makkelijker mee om te gaan.

  En wat brengt de toekomst?
  Dat is natuurlijk een moeilijke vraag. Maar mijn filosofie is toch: we leven in het beste land ter wereld in de beste tijd ooit. Daar gaat zo’n crisis niks aan veranderen, hoe zwaar ook. We hebben het echt nog getroffen hier, want je zal maar in de USA of India wonen en ondernemen nu. Ik kan deze keer ook echt niet klagen over de steun van de overheid, die was fantastisch en verliep vlot. Ik ben daar echt van verschoten. De vraag is wel wie de rekening gaat betalen natuurlijk (lacht).

  Bedankt en nog veel succes! 

  “Ik heb de echte beleving met mijn klanten gemist.”

  Ondernemer Ief Stuyvaert ziet de toekomst positief tegemoet.

  Meer weten about “Ik heb de echte beleving met mijn klanten gemist.”

  

  “Ik heb de echte beleving met mijn klanten gemist.”
• Sluiten

  “Als ondernemer moet je kunnen verliezen en je aanpassen”

  Lucie pleit ervoor dat ondernemers meer werken aan hun mentale flexibiliteit.

  

  Een businessmama noemt Lucie zichzelf. Dat klinkt volgens haar veel beter dan een consultant. Een harde tante, dat ook. Als voormalig dakloze heeft ze doorheen de jaren een dik vel gekweekt en is ze niet zo snel uit haar lood te slaan. Tegenwoordig begeleidt ze in bijberoep ondernemers die anders willen ondernemen, bestuurt ze in verschillende raden en onderneemt ze onder de vorm van coöperatieve structuren, zoals LOKAAL of Partago. Hoe ziet zij de toekomst voor ondernemers? 

  Lucie, hoe heb jij de voorbije maanden beleefd?
  Persoonlijk heb ik wel afgezien. Als risicopatiënt verliepen mijn sociale contacten voornamelijk digitaal, dus ik ben wel wat eenzaam geweest. Maar ik probeer toch vooral naar de opportuniteiten te kijken als onderneemster en dan zie ik toch ook wel goede dingen.

  Vertel?
  Ik focus mij voornamelijk op duurzaamheid en coöperatieve ondernemingen. In Gent ben ik zo ook betrokken bij LOKAAL, een restaurant dat op een andere manier met geld, kapitaal en winst omgaat dan de traditionele concullega’s. Maar ook een restaurant dat omwille van de voorzorgsmaatregelen zijn deuren moest sluiten. Toch was het personeel niet lang technisch werkloos. De coöperatieve structuur zorgde ervoor dat mensen terug een basisinkomen hadden en toonde aan dat een coöperatie een veerkrachtige manier van werken is. Het zorgt ervoor dat ondernemers niet meteen financieel en mentaal in ademnood komen in slechte tijden. En ook in goede tijden zorgt het ervoor dat ze vrijer en creatiever kunnen zijn. Voor goede zelfstandige ‘doeners’, die niet noodzakelijk goede ondernemers zijn, zorgt dit systeem voor een stevige basisstructuur.

  Is de huidige manier van ondernemen dan voorbijgestreefd?
  Voorbijgestreefd is veel gezegd, maar ik merk dat veel ondernemers de transitie naar de 21ste eeuw vergeten te maken. Middenstanders zijn nog al te vaak, zoals vroeger, enkel en alleen bezig met cashflow. Maar economische veerkracht is niet enkel het product van winst maken en consumeren. Economische veerkracht is ook samenwerken. We moeten als ondernemers dus beter durven samenwerken, met elkaar en met de consument. Waarom zou bijvoorbeeld een fietsenmaker of tof café niet in zijn zaak laten investeren door de mensen die er gebruik van maken? Want de consument wil toch dat die blijft bestaan. Ondernemers hebben in Vlaanderen nooit geleerd om hulp te vragen of samen te werken. 

  Je vertelde dat je met LOKAAL ook de impact van de coronacrisis gevoeld hebt. Hoe hebben jullie daar dan op ingespeeld?
  We hebben samen 3 fases doorlopen. Eerst was er de verslagenheid. Daar kwam uiteraard ook heel wat emotie bij kijken. Maar emotie is goed. Dat werkt. Als je dat een uitlaatklep geeft, dan zit het niet in de weg van je denkwerk. 
  Vervolgens kwam er een hoerafase. Een kort tijdperk met veel mentale ruimte. We ervaarden de crisis als een begin van een nieuwe wereld en konden ons heruitvinden vanop een wit blad. En tenslotte kwamen we terug in een fase met angst en onzekerheid. Want corona bleek dan toch niet op 3 weken verdwenen te zijn. Maar goed… we zijn er toch mee aan de slag gegaan en hebben losgelaten wat we hadden om onszelf heruit te vinden. We zijn dus niet met een groter terras aan de slag gegaan, maar hebben ons de vraag gesteld wat we hierna gingen doen. En zo hebben we van LOKAAL, BOKAAL gemaakt. We hebben de beleving van het ‘komen eten’ getransformeerd naar het afhaalmoment . We hebben ons eten in allerlei verschillende mooie bokalen gestoken met bijbehorende lepels. Zo werd een meeneemmaaltijd ook weer een beleving en konden we terug achter het fornuis kruipen.

  Heeft dat veel moeite gekost?
  Het nadenken over dat concept niet. Maar het uitwerken in termen van regelgeving en investeringen natuurlijk wel. Je moet helemaal opnieuw starten om stabiel te kunnen overleven en evolueren. Alle details, de prijssetting,… dat moet je opnieuw herdenken en uitwerken. En dat kost tijd. Maar het heeft iedereen ook wel energie bezorgd. Het moeilijkste was om door de fase van het verdriet te gaan. Niemand wil dit, niemand wil veranderen. Maar als ondernemer moet je kunnen verliezen en je aanpassen. We moeten meer werken aan onze mentale flexibiliteit. 

  Hoe zie je de toekomst?
  Ik panikeer niet, ook al worden de komende maanden moeilijk. Maar wij ondernemers en het kapitaal moeten wel bereid zijn om terug jobs te creëren. Ik zie veel mogelijkheden in de makers economie. Die hebben we nodig om de globalisering te overleven. Nu zijn we te afhankelijk van de rest van de wereld en dat zorgt voor een negatieve handelsbalans. We moeten met z’n allen dringend terug lokaler, beter en aan de juiste prijs gaan kopen. 

  Bedankt voor dit gesprek en succes.

  “Als ondernemer moet je kunnen verliezen en je aanpassen”

  Lucie pleit ervoor dat ondernemers meer werken aan hun mentale flexibiliteit.

  Meer weten about “Als ondernemer moet je kunnen verliezen en je aanpassen”

  

  “Als ondernemer moet je kunnen verliezen en je aanpassen”