Waarom The Big Score het driesterren-restaurant genoemd wordt van de start-up evenementen

Vanaf 15 november tot en met 17 november kan je opnieuw terecht op hét internationaal start-up en scale-up event dat tal van bedrijven, top-investeerders en durfkapitaalfondsen verbindt met deze jonge en snelgroeiende bedrijven. In MeetDistrict zullen deze talenten tal van gesprekken kunnen aanknopen om zo mogelijke investeringsdeals binnen te halen. Dit jaar selecteerden ze maar liefst 90 scale-ups. Wij spraken met Bruno Vandegehuchte, die al jarenlang de drijvende kracht is van het event, samen met Startups.be|Scale-Ups.eu.

Lees zeker door tot het einde, want we mogen tickets uitdelen voor de laatste dag van het event! Iedereen met een relevant profiel om binnen een Saas-start-up te werken kan die laatste dag op onze uitnodiging gratis langskomen.

Dag Bruno, bedankt om even tijd vrij te maken in deze ongetwijfeld drukke periode in aanloop naar The Big Score. We vroegen ons eerst en vooral al af hoe het concept voor dit event eigenlijk ontstaan is. Hoe kwamen jullie op het idee om dit te organiseren?

Dat is eigenlijk opgestart tijdens mijn vorige job, toen ik platformdirecteur was bij Gent BC. Die organisatie, die nu trouwens niet meer actief is, was bedoeld om de kenniseconomie te profileren en boosten. Ik had in 2015 de oproep gelanceerd binnen de Gentse ‘tech’ start-up scene, specifiek met de vraag naar wat ik voor hen kon doen. De bedrijven binnen dat start-up-netwerk vlogen toen nog sterk onder de radar. Dan ben ik langsgegaan bij enkele Gentse scale-ups, zoals Showpad en Teamleader, Startups.be en tech-investeerders zoals onder andere Frank Maene, Jurgen Ingels, Alain De Taeye en Wim De Waele. Toen waren dat kleine bedrijven, nu zijn dat echt internationale toppers. Iedereen was het erover eens dat we – ondanks uitstekende teams – te weinig aandacht kregen van de grote Europese durfkapitaalfondsen. Ze beschouwden België – en dus ook Gent – eerder als een fly-over-zone. Ze wilden tonen wat voor interessante SaaS- en tech-bedrijven wij hier hebben en hen fysiek op bezoek laten komen. Maar nu spreek ik nog over de tijd dat er in België nog geen sprake was van unicorns, 2 acceleratie-programma’s en 3 private tech-fondsen.

Ik kon terugvallen op een goed netwerk en had ervaring binnen de eventsector, dus het werd mijn ambitie om die Europese top-investeerders naar hier te halen. Zo ontstond Level Up! in 2016, samen met onder andere Startups.be|Scale-Ups.eu, Stad Gent, UGent, imec, Volta, Fortino en Cresco. Dat was een dagprogramma met 50 Gentse, jonge start-ups. Experten hadden mij dat vooraf afgeraden, omdat ze schrik hadden dat het verlieslatend zou zijn en dat er geen enkel fonds uit Londen of Parijs zou afzakken naar Gent. Ze verklaarden ons allemaal gek (lacht). Dat ligt misschien aan onze typische bescheidenheid. Ik had gemikt op 30 à 40 investeerders en er zaten er uiteindelijk 150 in de zaal uit heel Europa! Dat is de verdienste van alle betrokken partners en personen, net als de oprichters van de grote Gentse tech-scale-ups zoals Teamleader, In the Pocket en Showpad, die Level Up! steunden zonder een of andere eigen agenda te hebben. Het is dat concept dat uiteindelijk uitgegroeid is tot The Big Score.

Het straffe is dat Level Up! in feite het eerste Saas-gefocuste VC-event was in België en dat we er een hele community rond gebouwd hebben. Daar hebben ook de Level Up!-sessies aan bijgedragen, georganiseerd voor en door die Gentse start-up community. Dan kwamen we allemaal samen op een donderdagavond om de 2 maanden en wisselden we ideeën uit. Een betekenisvol concept dat zeker nog zou aanslaan in Gent!

We nemen het mee, Bruno! Het concept van The Big Score slaat alleszins aan. Welke groei voorzien jullie nog? Gaan jullie de internationale tour op met dit idee?

Aangevuld met een aantal internationale top-partners, zouden we internationaal meer naamsbekendheid kunnen krijgen en bekendere gasten kunnen verwelkomen. Met grotere spelers hebben we grotere budgetten en grotere netwerken. Los daarvan, mogen we zeker de gezonde ambitie hebben om binnen 5 jaar, in de SaaS-niche, het grootste VC-event te worden binnen de Benelux. We hebben al een goeie reputatie, zeg maar het drie-sterren-restaurant van start-up evenementen, maar we kunnen dat zeker verder uitbouwen. Onze gasten waarderen onze kleinschaligheid ook. Vergeleken met buitenlandse events, komen er bij ons ‘slechts’ 500 mensen, maar het zijn echt wel de toppers die we verwelkomen. En dat hebben we te danken aan de screening die we vooraf uitvoeren van de start-ups, scale-ups én VC’s. Alle pitches zijn nagekeken, alle bedrijven worden geanalyseerd en mensen krijgen een spreekwoordelijk telefoonboek met info over alle 90 top-of-the-class start-ups die daar aanwezig zijn. Gesneden koek voor investeerders en prospecten. Ik ben benieuwd naar wie dat nog aanbiedt (lacht).

Niet alleen jullie zijn gegroeid, natuurlijk, ook onze start-ups zijn ook gegroeid. Ze scheren, jaar na jaar, hoge toppen met het ophalen van risico-kapitaal. Dit jaar is er al 280 miljoen euro opgehaald. Geen enkele Belgische stad haalt deze cijfers. Wat zorgt er, volgens jou, voor dat Gent hierin zo uniek is?

Dat is een combinatie van heel wat zaken, dat is niet over één nacht ijs gegaan. Het klassieke antwoord is natuurlijk dat dit te danken is aan onze hogescholen en de universiteit. Zij bieden niet alleen een populatie van 84.000 studenten, maar ook steengoede ingenieursopleidingen, opleidingen computerwetenschappen, UX en ga zo maar door.

Daarnaast was Gent één van de eerste steden die een start-up scene had. Denk maar aan de VP’s en senior managers van Netlog die destijds allemaal hun eigen bedrijven opgericht hebben. Dat was toen baanbrekend, daar zijn zo’n veertigtal bedrijven uit ‘geboren’, zoals Showpad.

Bovendien is het een tolerante, progressieve stad waarin iedereen toegankelijk is. Mensen van binnen dezelfde interessegebieden bellen nog vlotjes met elkaar, spreken af en bespreken een zakelijk idee tussen pot en pint.

Tot slot is het een stad waar de eerste acceleratoren en incubatoren terug te vinden waren. Denk aan een imec.istart (het vroegere iminds). Die proeftuinen zijn al zeer vruchtbaar gebleken. Dat heeft geholpen om heel wat prille start-ups in Gent te verankeren, kijk onder meer aan naar PieSync dat nu overgenomen werd door tech-reus Hubspot en naar het waanzinnige succesverhaal van Deliverect, gegroeid uit Posios.

De laatste jaren is er ook een enorme evolutie in het Belgische/Europese investeringslandschap. Kan je deze even kaderen en hoe zie je dit verder evolueren?

De afgelopen jaren zijn er twee zaken die hierbij een rol spelen. Aan de ene kant zijn heel wat rendementen van de start-ups de afgelopen jaren natuurlijk niet zoals ze destijds beloofd werden aan de VC’s of aan de fondsen. Aan de andere kant staan die grote, structurele partners - zoals pensioenfondsen en grote investeerders - zelf onder druk in tijden van recessie en inflatie.

Daardoor ontstaat een druk langs beide kanten op die fondsen. Aan de ene kant moeten ze hun durfkapitaal investeren in risicovolle start-ups, aan de andere kant ervaren ze een grote terughoudendheid van hun eigen structurele investeerders die door Corona- en de huidige crisis zien dat de start-ups niet voldoende renderen of dat de rendement beloftes van de fondsen niet worden ingelost. Dat zorgt voor een meer conservatieve houding bij investeringsmanagers en dat ze minder in risicovolle top-technologische teams investeren.

Voor de crisis moest je als start-up niet per se winst maken of exponentiële groeicijfers kunnen voorleggen om mee in overweging genomen te worden. Als je een uitstekend product had, dat paste binnen het marktsegment en de eerste contracten waren getekend en de klik met het team zat goed, dan waren er heel wat investeerders geneigd om ervoor te gaan.

Nu hebben ze wat meer overtuiging nodig. Ze nemen het aantal getekende klantencontracten onder de loep, de winstprojecties en de boekhoudkundige cijfers. Daardoor kiezen ze misschien sneller voor teams die niet het beste tech-product hebben, maar die wel standvastige cijfers kunnen voorleggen en inzetten op een stabiel marktsegment. De cijfers blijken nu nog meer de doorslaggevende factor, de multiples zijn lager en de term-sheets worden langer onderhandeld. Dat is de indruk die ik heb, maar ik ben geen VC, natuurlijk (lacht).

Daar komt dan nog eens bij dat de waarderingen van de start-ups gezakt zijn. Een viertal jaren geleden werden Europese bedrijven 7 à 10 keer zoveel gewaardeerd als hun ‘echte’ waarde, volgens de zogenaamde multiples van EBITDA. In de VS was dat soms zelfs tot 20 à 30 keer. Nu is dat gekelderd naar 3 à 5 keer zoveel. Het investeringsklimaat is dus niet meer zo genereus, maar de goeie teams met de juiste producten blijven gemakkelijker geld ophalen dan 10 jaar geleden. Gelukkig maar!

Even terug naar het programma van The Big Score, naar welke sessie kijk je zelf bijvoorbeeld heel hard uit?

Dankzij Deloitte en P&G zijn er een aantal zeer interessante climate-tech scale-ups die naar het event afzakken. Dat is natuurlijk een hot topic, vandaag de dag. Zo zijn er een aantal bij die bedrijven ‘ontmaskeren’, die aan het zogenaamde ‘greenwashing’ doen. Met dat concept verwijzen we naar bedrijven die zeggen dat ze zoveel procent ecologisch verantwoord doen, terwijl dat eigenlijk niet waar is. Die bedrijven creëren een façade voor een consument. Er zitten een aantal heel interessante scale-ups tussen die die mythes doorprikken. Zij onderzoeken bijvoorbeeld de hele leverancierslijn van alle verschillende componenten en dan kunnen ze aantonen dat de producent niet geheel eerlijk is in de cijfers die hij hierover weergeeft. Ik denk hierbij aan Nyala Blue, bijvoorbeeld. Zij staan consumenten toe om, aan de hand van blockchain, de producten en impact te traceren. Zo bieden zij geverifieerde transparantie.

Op vlak van logistiek en transport zitten er ook een paar knappe bedrijven bij. Dat was een sector die vroeger bijzonder weinig aandacht kreeg. Het is echt wel door de Europese regulering dat zij nu een groei kennen, doordat de grote bedrijven verplicht worden om bepaalde technologie aan te kopen om aan CO2-rapportering en -reductie te doen. Hierbij denk ik aan Qargo en D CRBN. Vijf jaren geleden waren start-ups en scale-ups vanaf de zijlijn aan het roepen dat de grote bedrijven hen nog nodig zouden hebben en ze hebben gelijk gekregen (lacht). Dus het thema dit jaar is echt wel ‘the road to zero carbon’.

De derde dag ziet er dit jaar iets anders uit. Waarom kozen jullie voor een andere aanpak en waar kunnen start-ups zich aan verwachten?

We kregen vaak de – terechte, overigens - opmerking dat je als Belgische start-up al in zeer goeie papieren moest zitten om tussen die 50 scale-ups te worden genomineerd. En het waren enkel de genomineerde bedrijven die er op dag 1 en 2 konden bij zijn. Zo bleven heel veel mensen in de kou staan.

Vorig jaar kregen we dan het idee om hen te bedienen met ‘corporate challenges’, waarbij we 40 multinationals uitnodigden die aan die start-ups een uitdaging voorlegden. Maar toen bleek dat die multinationals een probleem voorlegden dat zo specifiek was dat slechts 30% van die bedrijven wist hoe ze dat moesten aanpakken. Dat was ongelooflijk interessant voor die bedrijven, maar minder voor de bedrijven die uit de boot vielen.

Nu maken we een selectie van 40 ongelooflijk beloftevolle teams uit heel België en verwelkomen we opnieuw interessante investeerders en bedrijven die op zoek zijn naar tech-oplossingen uit. Er zijn ook heel jonge teams genomineerd, waar investeerders voor de eerste keer mee kunnen kennismaken. We hebben ook partnerschappen met onder andere student.be, VLAIO, Vlerick Business School en Capitant om studenten en jong talent te verwelkomen. Iedereen met een relevant profiel om binnen een Saas-start-up te werken kan die laatste dag op hun uitnodiging gratis langskomen en die kan met al die top-teams gesprekken aangaan. Er kunnen gesprekken ingepland worden via Conversation Starter, dus dat kan ook heel vlot verlopen. Ze kunnen hun dag dan afsluiten met een pint in het Wintercircus. Dan hebben ze toch een serieus schone dag gehad (lacht).