Geschiedenis van Watersportbaan-Ekkergem

Blaarmeersen

In de Blaarmeersen werden de oudste bekende sporen van menselijke aanwezigheid op het Gentse grondgebied gevonden, zowat 50.000 jaar voor onze tijdsrekening. Maar ook andere delen van de wijk hebben een rijke geschiedenis.

Ekkergem

Ekkergem heeft de viering van zijn duizendjarig bestaan achter de rug. De oudste bouwelementen van de kerk dateren van de 12e eeuw. In de tweede helft van de 19e eeuw werd de stadsvesting afgebroken en onstond op dat tracé een beboomde promenade, thans onderdeel van de drukke binnenring (Antoon Triestlaan – Einde Were). Ekkergem heeft lang zijn landelijk voorkomen behouden. Een belangrijke verandering kwam er in het midden van de 18de eeuw toen er tussen de Leie en de Brugse Vaart een Coupure werd gegraven. De Coupure werd een nieuwe aantrekkingsas. Ekkergem ontwikkelde zich tot een dichtbebouwde woonwijk, vlakbij het centrum.

Bijlokesite

Rond 1250 startte de onwikkeling van de Bijlokesite als hospitaal. De oudst bewaarde bouwrelicten stammen nog uit de 13de eeuw, maar het zijn vooral de bakstenen abdijvleugels uit de 14de-15de eeuw die grote vermaardheid genieten als topvoorbeelden van Vlaamse baksteengotiek. In dezelfde tijd startte de bebouwing van het hele gebied rond de site.

Het Bijlokehospitaal kende een opmerkelijke ontplooiing na het midden van de 19de eeuw, met de bouw van een nieuw burgerlijk hospitaal. Deze architectuur beheerst nog steeds het zuidelijke gevelbeeld langs de Jozef Kluyskensstraat.
In 1912 besloot de Stad Gent de abdijgebouwen om te vormen tot een stedelijk oudheidkundig museum. De barokke poort, geïnspireerd op de voormalige toegang tot het Sint-Elisabethbegijnhof, werd de nieuwe museumtoegang aan de Godshuizenlaan.

Het verdwijnen van de zorgsector in de jaren 1980 leidde tot de herbestemming van gebouwen, voornamelijk rond onderwijs en cultuur. Thans is de site volop in ontwikkeling als een unieke plek voor cultuur en onderwijs.

Blaarmeersen - Neermeersen

De Blaarmeersen - Neermeersen was een moerassig gebied tot de jaren ‘50. De ontsluiting begon met de aanleg van de Nationale Watersportbaan Georges Nachez. Met de uitgegraven aarde werd de omgeving bebouwbaar gemaakt. De aanleg geschiedde volgens de toenmalige opvattingen over architectuur en stedenbouw. Sociale woningbouw, georganiseerd in hoge flatgebouwen (1958-1961), wordt er afgewisseld met open ruimten, groen en zones gereserveerd voor ontspanning en recreatie.