Drongen was tot 1977 een zelfstandige gemeente met drie parochiale kernen: Drongendorp, Luchteren-Campagne en Baarle.
Centrum van Drongen
Het centrum van Drongen is ontstaan toen norbertijnen er in de 7de eeuw de abdij stichtten. De abdij en de Drongenaren ondergingen vele plunderingen en verwoestingen. In de 12de eeuw kwam het tot twisten met de Gentenaren, die Drongen-dorp in brand staken. In de 16de eeuw sloegen de beeldenstormers alles kort en klein in de kerk en de abdij. Ook bij elke volgende oorlog werd Drongen getroffen. Delen van Drongen werden verschillende keren onder water gezet om de vijand te belemmeren Gent te naderen. Tijdens de Franse revolutie richtte Lieven Bauwens de abdij in als katoenspinnerij. Daarna werd de abdij een kleurstoffenfabriek.
Tot dan bleef Drongen helemaal geïsoleerd. Maar in 1823 werd er een nieuwe baan aangelegd met twee bruggen over de Leie. Zij maakten de weg naar Gent vrij. Vanaf 1889 werd de baan tolvrij en maakten rijke Gentenaren Drongen tot hun buitenverblijf. Ondertussen kochten de Belgische jezuïeten de abdij.
In de 19de eeuw bracht de industriële revolutie met de aanleg van de spoorweg Gent-Brugge enkele bedrijven naar Drongen: kleurenfabriek Grootaerts, levensmiddelenbedrijf Pacofort en lijmfabriek Rectavit. Rond de abdij werden woningen gebouwd. In de Assels kwam de bebouwing later op gang. Pas in het midden van de 20ste eeuw werden de tijdelijke buitenhuisjes verkavelingen.
Luchteren
Luchteren behoorde altijd al tot Drongen. Luchteren was zuiver landelijk (vooral akkerbouw) met in 1862 enkel een klooster, een kapel en een woonhuis voor de priester. Later kwamen daar verspreide hoeves bij. In de late Middeleeuwen werd het landhuis De Campagne met landschapspark opgetrokken. Verkavelingen breidden de woonkern in de 20ste eeuw verder uit en namen grote stukken landbouwgrond in.
Baarle
Baarle was eerst een afzonderlijke gemeente. Ze werd afgeschaft in 1805 en verdeeld over Sint-Martens-Latem en Drongen. In de Middeleeuwen omvatte Baarle vooral landbouw met verspreide hoeves. Een nieuwe stratenaanleg na de tweede wereldoorlog met woonuitbreidingen, verkavelingen en industrie zorgde voor de bloei van de plattelandsgemeente. Zowel de N466 als de Baarledorpstraat volgen de oude wegen, min of meer parallel aan de Leie en onderdeel van een verbinding tussen Deinze en Gent. Sinds 1950 snijdt de autosnelweg E40 Baarle in twee. Baarle ligt nu aan de afrit 13 tussen Gent en Brugge. Samen met de bebouwing en de groei van het bedrijventerrein grepen die wegen zwaar in op de historische kern en het platteland van Baarle. Maar ook verkavelingen en riante landhuizen aan de Leie verdrongen de landbouw.
De Keuzemeersen en de Keuzewijk bestonden heel lang enkel uit landbouw, vooral veeteelt. Pas in de 20ste eeuw kwam er bewoning. Uitschieter is wel het deelgebied Heilig Huizeken bij de bocht van de Leie. Daar waren al vroeg nederzettingen. Nu nog trekt de Leie er riante woningen aan langs haar oevers.
Met dank voor de bijdrage van de Heemkundige Kring Dronghine.
